Na początku XVII wieku Królestwo Polskie dysponowało najlepszą konnicą świata. W tym bowiem okresie jej elita - husaria całkowicie przewartościowała taktykę kawaleryjską, a metody które stosowała rychło zostały skopiowane przez najlepsze ówczesne armie.
Niniejsza praca przedstawia schemat treningu polskiego kawalerzysty w XVII wieku oraz warunki, w jakich proces ten zachodził. Opowiada jak trenował husarz, dlaczego istniał zakaz wywozu polskich koni za granice oraz na ile polska technika kawaleryjska w XVII wieku czerpała z wzorców wschodnich a na ile z zachodnich. Czytelnik dowie się również, czy w dawnych epokach trenowano skoki przez przeszkody, gdzie wieszano koniokradów oraz co król Jan III Sobieski sądził o spadaniu z konia.
Zapraszamy do wspaniałej podróży która zaczyna się na niewielkim placu treningowym w szlacheckim dworku, a kończy na skoordynowanej szarży w zgiełku i chwale.
